We beginnen met vrijdag… Onze eerste les handhygiëne! Oewjeaaah, zeker 30 man was komen opdagen… ongeloooflijk… nooit gedacht op zo’n rijke opkomst! Tging super vlot en ze waren super enthousiast!! :) Allemaal hadden ze het super rap fits hoe je je handen moest ontsmetten! We kregen allemaal 8, 9 en 10en! Superrr toch! :)
Bon… vrijdagavond kwam ook nog es de lading medestudenten toe… hmmm… khad niet veel zin om er een praatje mee te slaan… we hadden net niet zo’n leuk verslag gehad van ons leerkracht… er waren wat probleempjes met ons SBP…. :s Een beetje een dumperrr, en nu net wanneer we aan een super weekend gingen beginnen!
Ma bon… we gaan genieten van alles wat op ons afkomt!! :) En dat is een heleboell…
Begin bij het begin… zaterdagmorgend! Vroeg uit de veertjes en helemaal wild!! :) (Of toch Celia… :p)
Met z’n allen in het busjen… (allen= 14 + driver) Gezelliggg krap, net gepast!! :)
Onze eerste stop was het saltlake! 1 van de zoveel meren dat we zouden tegenkomen… alleen was dit toch wel een speciaalken en kregen we er ook een rondleiding bij. Tis namelijk zo dat er bij dit meer allemaal kleine afgebakende plassen water waren. Dit is familiegebonden en wordt generatie op generatie doorgegeven. De mannen gaan het meer in en verzamelen saltrock! Dat zijn jah… zouten stenen! :p Da gebruiken ze vooral voor de beesten. De vrouwen dan staan in die plassen water en in het droog seizoen verzamelen ze het gekristalliseerde zout en verkopen dat voor 3000 shilling per bassin… 1 eurotjen… die mannen willen dus enkel droog seizoen, want alst regent wil het water nie kristalliseren…
Een klein weetje: je wil daar NIET werkennn! De vrouwen verliezen hun vruchtbaarheid omdat het zout echt krachtig is en alles kapot maakt vanbinnen! De mannen moeten latex rond hun penis draaien want anders wordt dat beetje per beetje opgevreten door het zout… geloof me, dit is nog maar het begin van alle ellende… echt geeen normaal werk!! En weten dat dit de al iets rijkere mensen zijn… sorry, maar zo’n leven zou ik niet willen… voor geen geld ter wereld!
Bekomen van de ellende gaan we verder… Onze eerste familie nijlpaardd!!! OEwjeeeah! Geweldigg… en nog geen 50 meter verder een hele bende kindjess die in het water spettert… grappigg!
Na wat verder te reizen komen we aan op bestemming… Queen Elizabeth national park… Onderweg zijn we allerlei leuke dingen tegengekomen… onder andere een stoet olifanten die de straat vlak voor onze neus overstak… Waaaaa!!! GEweldigggg! Dit smaakt naar meerrr… :) En we kregen nog meer…. Nog veeel meer!! :) Eerst inchecken in ons hostel… we kregen een huisjen die we moesten delen met 6 van ons teampjen! Gezelliggg… ik deel uiteraard een kamer met mijn vaste roomie Karen! We mochten aan tafel schuiven en onze tong verwennen met heerlijk “westers” eten. Voor geen geld… We hadden beestjes op bezoek… kleurrijke gele vogeltjes, pumba’sss en iets in de aard van stokstaartjes, maar toch geen stokstaartjes. Zo naast ons… haha!
Na onze schade ingehaald te hebben met al het lekkers gingen we richting de lodge (een exotisch hotelleken) daar maakten we gebruik van het zwembad! Hmmmm…. Heeeerlijk! Ik hou niet van zwemmen, maar … dat deed nu es echt deugd! :)
Toen was het 17u… tijd voor ons boottochtjen op het kanaal!! Met een mooi reddingsvestjes op voelde ik me helemaal veilig! :p
PUUUUUUUUUURRR GENIETENN! Helemaal int willd! Tussen alle mooie diertjess!! Oooh…. Zo heerlijk rustgevend! Mihihi… dan hoor je van die leuke weetjes als: nijlpaarden hebben sex een hele dag lang of een olifant eet een 5de van zijn gewicht per dag of dat nijlpaarden een zonneslag kunnen doen!! Haha… grappigg! :)
2 uurtjes later waren we terug aan wal en gingen we van wal aan tafel! Haha… (wat een woordspeling niet… :p) Voor 40000 shilling werden we bediend van een 5 gangenmenu! AMAZINGG!! Heerlijk was het!! We kunnen weer een weekje op bonen en rijst leven… :) mihihi… echt jammie ze! :p
We hadden de tip gekregen om het licht voor ons deur van ons logement aan te laten, anders bestond de kans erin dat er een hypo ons stond op te wachten… ik wilde natuurlijk het licht uit hebben, jah, een nijlie voor ons neusjen… coooowl! Maareuuh… toen hoorden we ook dat het eigenlijk feitelijk de gevaarlijkste diersoort is in Afrika! Echt agressieve beesten, heel erg trouw aan hun territorium, die je best niet doorkruist… Vlug het lichtje aan! :)
Heerlijk tukkie gedaan tot rond 6u smorgens… heeeel luid gebrul! Ik gesneld naar ons voordeurtje… ik dacht, daar zal zo’n hypobeest staan hé… niets te bekennen… stiekem deurtje beetje op met ons zaklampje beetje schijnen, maar nope… niets… alleen gebrul… het klonk als… een LEEUW!! Oooeee, spannend!! :p Maar jammer genoeg niets gezien en we waren toch net iets te voorzichtig om achter het bosje bomen te gaan zien… :p Later hoorden we dat er daar een familie leeuw zat! Mihihi… dit is zooo leuk, zooo Afrikaa! :)
We vertrokken op game ride… nice nice! Er was een zeer enthousiaste Engelse dame die profiteerde van onze gastvrijheid. Ze is op weg door Afrika voor zo’n 8maand lang… zoooot! Op haar eentje dan nog wel hé… We hebben toch wel ferm gelachen met dat mens! :)
Bon… we begonnen aan onze ride en wat zagen we… Ugandese kops, Ugandese kops, Ugandese kops, Ugandese kops ennnnn Ugandese kops! :) Ik had er de grootste pret in en iedere keer als ik een kop (een soort hert/ antiloop geval) zag begon ik heel enthousiast te roepen… iedereen dacht dan een leeuw ofzo, maar nee… een andere ugandese kop! Hahaha! Ik vond het hilarisch en had fun fun fun! :p De rest begon zich wat te ergeren aan het feit dat we geen andere beesten tegenkwamen, maar ik vond het zo al leukjesss! :p
Het was een super regenmorgen, dus de wegen begonnen modderig te worden… ik zat al met geweldige fantasieën in mijn hoofdjen en spaarde die niet voor de anderen… :p Ik wou dat we vastzaten en dan uit moesten stappen midden tussen het wild… dan hadden we toch iets geweldigs te vertellen… en helemaal af zou ons verhaal zijn als we aangevallen zouden worden door wilde beesten en op het dak van de auto zouden moeten kruipen ofzo… :p Mja… ik met mijn wilde ideeën ook hé!
Het leuke was dat we op een gegeven moment wel vast zaten hé! Ooooh… ik moest zo lachen! Iedereen ging van aaaaa…. Oooooo… en Celia ging van hahahahaha hihihihihi moehehahaha! :p Ik had de grootste lol! Uitstappen maar!! :p Alleen de leeuwen ontbreken nog in het plaatje… maar haha, had ik mijn dagje! :p
Nog geen 100 meter waren we uit het park of kwamen we wel een olifanten tegen… :p Hoe ironisch! :)
We moesten nog iemand oppikken die was gaan chimpanseetrekken. Daar aangekomen mochten we genieten van een prachtig, wa zeg ik, ENORM PRACHTIGGG uitzicht! Wooooooww! Een ravijn met het mooiste groen samen! Echt zaaaaliggg!
Verder terug naar ons huisje kwamen we nog hele families olifanten tegen en aapjesss! Gek gek gek, Celia ging helemaal wild! :)
Nog een stopje aan de ambassade of zoiet, meneer had daar een afspraak, mochten we onze ogen uitkijken! Wel 1000en vlinders om ons heen!! Oooooh… zo wauuww! Een mens vergeet toch wel hoe wondervol de schepping is!!
Met nog een stopje in een ander lodge, met al even heerlijk eten! :p , gingen we terug naar huisje toe! Jaja… tweekend zat er op!
Hmmm…. Eerlijk, na zo’n intens moment in de natuur had ik weinig behoefte om terug te keren naar de bewoonde wereld…. Maar het ziekenhuis wacht op ons…
Zondagavond hebben we nog massa’s veel werk voor ons project verricht!
Maandagmorgen kreeg ik een berichtje van mijn mama dat mijn opa gestorven is… hmmm, ik dacht dat ik voorbereid was, maar niets is minder waar. Het kwam nog altijd aan als een harde klap. Toen mijn mama belde kon ik mijn tranen niet meer bedwingen. Dat is nu al de 2 de opa waar ik afscheid van moet nemen in een 3 weken tijd. Ik voel me zo ver af, zo schuldig dat ik nu niet thuis kan zijn en met iedereen mee rouwen… Hier zit ik dan ver af… ik kan mijn zusjes niet troosten, kan mijn oma geen dikke knuffel geven, kan niet samen afscheid nemen met mijn familie,… ik voel me er niet zo goed bij. Ik heb de maandagmorgen Karen op haar dienst opgezocht voor een knuffel en dan vrijaf genomen. Zoveel verdriet en pijn… :s
Dinsdag een dagje werken. Het is er zeer rustig op de pediatrie, dus veel kan ik niet doen. Wel had ik grootste fun bij het maken van de melk. Ze geven de zieke kindjes daar een speciaal gefabriceerd melksjen. Als het tijd is om uit te delen staan ze met zo’n bel/ klok te zwaaien zodat iedereen zijn bestelling kan komen halen… hahaha! Zie je mij al staan?? Met zo’n bel in mijn hand… hohoho… ik voelde me zo’n marktkraammens… ik gewoon voor de grap roepen: “fresh milk for 100 shilling!!” Ik kon toch wel veel glimlachen op de mensen hun gezichtjen toveren! Geweldiggg! Dan sla ik er nog een paar lukonzo (lokale taal) woordjes tussen en maak ik het helemaal bij die mensen! Ze vinden me geweldiggg! Of ze lachen me uit met mijn accenten die ik fout leg… maakt niet uit, ik tover een lach op hun gezicht! :p
Ooooh… er lag ook zo’n lief actief peutertjen op de ward! Geweldiggg schattig en knoddig! Kwas er helemaal weg van… kga hem meenemen in mijn valiesss! :p Hij kraaide van plezier toen ik koekebeuh aant spelen was met hem! Oooh… daar pept een mens nu es van op! :)
Oja… belangrijk detail… tis vandaag Karens birthday!! Kheb cake staan bakken met Geoffrey… zooow leukkiess nog is in de keuken staan! :p Voor de mensen die geïnteresseerd zijn, twas lekker!! :)
Vandaag dan… woensdag was een hele andere dag… hmmm… ik heb het echt moeilijk… ik was de dag al begonnen met barstende hoofdpijn en had in de morgen bijna niets gegeten… toen ik om 11u terug naar ons verblijf ging om gebruik te maken van de wc was het me plots teveel. Ik ben op mijn bedje gaan liggen om heel kort effe te rusten, maar ik ben in slaap gedommeld met hoofdpijn tot en met… ik heb de hele verdere dag geslapen tot rond een uur of 17u. Ik heb dan een pijnstiller genomen om de pijn weg te nemen.
Het feit dat ik niet actief kan zijn op mijn dienst, geeft me de tijd om over van alles en nog wat na te denken en komt het verdriet naar boven en het gemis… het gaat onbewust en die hoofdpijn maakte het helemaal af. Ik voelde me ook zo zwak, bij de minste beweging die ik maakte zag ik zwart voor mijn ogen. Niet goed hé… Kvind het echt vervelend en ik wou dat ik sterker was dan dat. Ik merk gewoon dat als ik bezig ben en blijf alles super gaat, maar als ik de tijd krijg om na te denken en te mijmeren het fout loopt. Maar het woord actie kennen ze niet op de ward… :s Nog 1 dagje en dan heb ik alweer weekend. Vanaf volgende week staat Sari bij mij op de dienst, dus zal het wel wat aangenamer zijn. Met 2 kun je meer bereiken dan alleen.
Lieve mensjes, als jullie zin hebben , aub bid maar voor mij dat ik gewoon weer energie en kracht mag vinden om door te zetten! Dat ik liefde mag blijven geven aan dat prachtig volkje hier en dat die stomme koppijn mag verdwijnen… toeme toch… ik hou niet van hoofdpijn! :p
Vandaag zijn er opnieuw 3 nieuwe studenten toegekomen. Zondag waren er ook 3 nieuwe toegekomen van Engeland. Deze keer zijn het er uit Scotland. Allemaal dokters! We zijn met een hoop ze nu! Maar morgen vertrekken de 2 Belgische studenten leerkracht terug naar homeland + vrijdag vertrekt er 1 van de Duitse dokters. Tis hier echt een komen en gaan… en wij zien ze allemaal komen en gaan! Hahaha! We zijn vanaf morgen de oudste lichting en gaan tot nu toe als laatste weg… :p Ma, beetje variatie in gezelschap kan geen kwaad hé! Mihihi!! :p
Amai… tis een lang bloggie geworden preciess… kzal de leuke weetjes voor een andere keer houden!! :p
Lieve zoen, warme groetjesss en een dikke knuffell!