Celia samen met Karen op uitstap naar de neo...

Wabutsjiré, Wasibiré,

Yerowahé??? Neboholoo!! Wansinga yo! ( even vertaling voor de lukonzo leken onder ons... goeimorgen, goeiemiddag, Hoe gaat het? Alles gaat goed!! Dankje wel!)

Mijn 2^de weekje neo… laten we starten bij maandag… of wacht… zondag was ook nog wel een interessante dag… werken voor school!! :p Maar eerlijk… twas geen leuke zondag! Ik was even vergeten dat ik pissig werd als ik geen deftig eten voor mijn neusje voorgeschoteld krijg… ewel… vant weekend wast van dadde! Echt… heel de week wast al niet te vet en dan denk je… weekend, lekker food… manee! Spaghettislierten met bonen PUNT. Als avondeten, matoké met bonen PUNT. Zelfs geen ketchup… GEWELDIGGGg! Een mens zou voor minder gefrustreerd zijn toch…  Ma swatt… de dag nog afgesloten met een leuk serietjen en een mens kan er weer tegenaan… :p

Maandag… ha,… een zeer drukke (zegt dit op heel ironische toon!)dag. Zo druk zelf dat ik de maagsonden ben beginnen sorteren en alle andere kasten heb uitgekuist… hehe… wat gespeeld met de knoddies die het goed deden en vooral gelachen met ons Karentje! :) Toch wel leuk zo met haar op dienst! :p

Dinsdag waren we voorzien van een dagje weinig werk, dus hadden we ons hele kantoorinrichting mee! Printer wel thuis gelaten… :) We deden natuuuurlijk flink ons werkjen, maar als we dan niets te doen hadden, sprongen we achter onzen computer om hard te werken voor ons project! En ja hooorr… Celia heeft veel verwezenlijkt! :)

Ik heb bijvoorbeeld een observatieblad opgemaakt om te introdeceren op de ward… want tja… zoietskes leek ons wel essentieel zo…  ma swat… da was even geheel terzijde om te laten merken dat ik echt wel flink heb gewerkt! :)

In de namiddag waren we uitgenodigd op het feestjen van de laatste jaars… ma geweldiggg! Echt… alle meisjes hadden de meest bombastische galajurken ooooit aan! Zoiets da wij zouden aan doen voor de 50 dagen of verkleedpartijtjes… echt… lachen! Ma swat… we waren daar omdat ze hun afstuderen vierden, maar eigenlijk feitelijk beginnen ze volgende week aan hun eindexamens… logisch?? NEE! Afrika… JA! :)

Oja… nog een leukje… de Engelse studenten hebben een geit gekocht om woensdag op te eten bij het afscheidsfeestjen! Mihihi! Ze kreeg de naam hope Amin! Gewoon hope vonden ze te zielig om te doden… Amin, daar hadden ze geen probleem mee! (voor de mensen zonder enige geschiedeniskennis van Uganda… Amin was een president van Uganda en regeerde van 1971 tot 1979 die verantwoordelijk is voor meer als 300.000 moorden op afschuwelijke manier)

Het arme beestje werd het hoofdjen doorgesneden en met de 2 pootjes de lucht in gehangen! Hihi! :p

Woensdag… een ander rustig dagje… maar toch al ietsie pietsie drukker… maar toch weer niet voldoende om ons de volle 8u aan het werk te houden… gelukkig weten we ons altijd bezig te houden hé… bezige bijtjes als we zijn!

Leuke beestjes ontdekt op neo en op noodgenerator gedraaid, want moh, de power was nog maar eens off! Hehe! :p Zoow typischg nje! Gelukkig heeft de neo zo zijn eigen noodgenerator… als er daar een paar babytjes zuurstof nodig hebben en er is geen elektriciteit… dan morgen Karen en ik beginnen zweten en eventueel wat extra zuurstof balloneren… maar vooral hopen dat die elektriciteit heel vlug weer in gang schiet!

Maar woensdag… pas de panic! :p Oefff!

Het afscheidsfeestje… amai! Daar valt veel over te vertellen! Hihi! :p

Geit op een stokje, tis es iets anders hé… kmoet wel zeggen, twas voornamelijk al de smaak eruit sabbelen en dan stuk overbleven vlees weer uitspuwen… echt onscheurbaar, zelfs voor mij onverwoestbare tandjesss! Hehe!

Later die avond kwamen er wat Afrikaantjes bij zitten! Onder andere Bernard! Da is een kerel waar ik mee op pediatrie stond 4 weken lang. Tduurde nie lang of twas van dadde nje… gewoon op de man af hé… geen gene,… een huwelijksaanzoek! HA! :) Ie vroeg of ik nu echt nie hier zou willen blijven wonen en dat ie graag me mij zou willen trouwen. Mihihi! In ruil daarvoor kreeg ik 12 geiten, een koe en wat kippen! Mooie deal toch! Hehe! Kheb ma subtiel gezegd dat ik nog zo familie en een liefje thuis heb, ma geen genade hé! Blijven hopen! Dusss… kheb vanaf nu een noodplan moest het nu echt niets worden tussen Jannis en mij… :p

Kheb dan maar voorgesteld dat hij 1 van mijn zussen in ruil krijgt… hehe! :) Twas me een gezellige boel zegg! En hij niet allen hé… den andere pippo zou ook zo instemmen!

Oja… kheb je ook nog niet verteld over het aanbod die ik kreeg per sms! Hehe! De kerel die voor ons kookt stuurde me een week of 2 geleden een sms waarin hij vroeg hoe ik het zou vinden om een afrikaanse man te testen! :o ! Die Afrikanen ook hé… als je maar naar hen lacht… :)

Donderdag! Een superrr dagjen! Echt! Werk te doen, allemaal goeie kindjes, mama’s die lachen om je lukonzo met haar op en gewoon echt een leuke dag! Kwas heerlijk actief en we hadden veel fun!

De weekafsluiter was een andere boterham… :s Man man man! Niet voor herhaling vatbaar! Het begon al met de dokterstoer. Het baby’tje in de incubator had convulsies (epilepsie aanval/ stuiptrekkingen) en dalende saturatie. Het kwam er gelukkig weer bovenop… maar voor niet lang daarna weer helemaal te hervallen… :s

Zoals gewoonlijk was de verpleegkundige van dienst spoorloos verdwenen en stonden Karen en ik daar zo onbeholpen als iets bij het kindje. De dokter gaan halen, da was tegen 10u30 en vanaf dan tot 14u30 gereanimeerd! Theeft niet opgehouden! Eerst de dokterss en een beetje later zei de dokter, de limiet van medicatie geven hadden we bereikt, het enige wat we konden doen was simpelweg balloneren tot het baby’tje weer een goede saturatie deed. De dokter liet ons achter en het eerste probleem kwam al gauw. Het kindje deed ondanks al het balloneren nooit geen goede saturaties. :s Karen en mezelf wisselden de hele tijd af met balloneren, want da is me toch iets intensiefs! Om 12u30 ben ik beginnen met medicatie geven, want zoals ik al zei… aan de verpleegkundige van dienst hebben we niets. :s

Om 13u30 was ik weer aan de buurt en rond 14u15 had het kindje nog een saturatie van 7% ( normale waarde : 92%- 96%)Ook de hartslag was aan het zakken… we voelden dat we het kindje aan het verliezen waren… we belden de dokter want wij mogen helemaal geen beslissing nemen om te stoppen en het kindje te laten inslapen…  We waren beide pomp af en ook het baby’tje was moe van het vechten. Voor heel even kregen we het kindje er weer bovenop, maar kort daarop zakte de saturatie weer met grote sprongen… we hebben dan alles neergelegd en het kindje rustig laten sterven… :s De dokter kwam en na 10 minuutjes mochten we het kindje inbundelen… :s Dit is zooo hard! Ik ben naast de oma gaan zitten en gehuild. Dit doet zo’n pijn… :s Maar we hebben alles gedaan wat we konden… Toch voelt het vreselijk! We zijn naar huisje gegaan en ons met een boek in de zon gelegd… pffff! Echt zwaaarrr zo’n dagje. Khad echt veel zin om te schreeuwen en te huilen… Dit is echt oneerlijk… maar kheb altijd geleerd dat de wereld nu eenmaal zo in elkaar zit… :s

Ja zegg… en zo zette we ons weekend in…

Maarrrr suprisee… een postpakketje van mijn liefje! Is het geen schatje! Ooh, geweldigg! Vol met heerlijke paaseitjes en zelf een lief briefje van de mama en papa! Hihi! Zo lief! Hmmmm…. Perfecte timing om zo’n zwaar dagje boven te komen!! Maandag gaan we heerlijke cake maken met vanillepudding om een volgend afscheidsfeestje te vieren. Lap zeg… iedereen verlaat ons… tijd voor nieuwe mensen dusss… :p Ma wel leuk zo… al die feestjess! Hihi! :p

Sow… ik ga morgen een dagje schoolwerk tegemoet en zondag gaan we genieten van een echte Afrikaanse zonsopgang! :)

Dikke zoewn en allerliefste groetjess vanuit Uganda!

xxx

Celia en haar energie

Weeeeekennndd! Wihoooww! Altijd heerlijk om niet naar werkje te moeten… alhoewel… ik ga materniteit toch wel heel hard missen! Khad een superr weekjenn!

Zaterdagg… yesss… mijn haartjes worden gedaan! Leuke vlechtjesss! :p 6 -7 uurtjess heeft ze eraan gezeten… amai! Hihi! Twas best wel wennen… zo’n kaal gevoel! Hihi! :) ma wel leukjess… heerlijk Afrikaanss!!

Voor de rest die dag vooral gewerkt voor school… as ussual! :)

Zondag was een dagje Fort Portal met deliciousss pizza! Jammigg! We hebben ons ook op de souveniertjess gestort… leuk winkeltje, maar dan wel enig winkeltje… :s

In Fort Portal lieten we Karen achter… tkinneke moest naar Kampala voor haar pasport…ocharmm! Wij (Sari, Lien en ikke) gingen terug naar ons huisje, ondertussen al thuisje geworden.

Twas in de gietende regen te doen!! Levensgevaarlijkk! Echt… hihi… ma wel spannennd! En dat met een raam die niet meer toekon, dus dat ze maar een plastiek zak hebben over getrokken… haha! :) Ik hou van Afrika! :)

Sinds het weekend heb ik vreselijk veel last van nachtmerriesss… :s De vrijdag op zaterdag droomde ik dat er een spin in mijn bed zat en riep ik het uit… int engels en nederlands… :p Een spin, A spider… Karen natuurlijk wakker… Zij schijnen met haar zaklamp op mijn lichtelijk bevel… :p Plots wast gedaan…. Ie was weg… Ik weer ingetukt… :p

De nacht daarop droomde ik dat mijn bed op mij viel… Hahaha! Ma wel beangstigenddd! Ik kwam wakker en had mezelf tegen de muur gedrukt… geweldigg! :p Alle… op da moment net ietsje meer beangstigend, maar uiteindelijk wel grappig! Nuja… het weinige slapen en de nachtmerries zorgden wel voor een vermoeide en zeer emotionele Celia… Maandag was dan echt een dagje dat ik moest doorworstelen tot het late eind… :s En mijn roomie was er niet… :s 

Maandag dan… een nieuwe start… en kwas er nog geen 2uurkes of ik stond er helemaal alleen… de verpleegkundige moest naar een vergadering ofzo en de Ugandese student wilde pauze… dusja… Celia alleen met 18 patiëntjess… vooral nie beginnen flippen!

Dinsdaggg was mijn dagje wel… hyperactieff!!! Yihaaaaa, Celia heeft haar herpakt, tot heel groot genoegen van de medeclayhouse bewonerss! :) Raar maar waar… ze vinden me geweldig en houden van mijn energiee en enthousiasme!! :)

Karen kwam die avond terug thuis en ooooh, wat was ik blij!! Toch raar om in slaap te vallen en wakker te worden zonder roomie…

Tot daarrr… woensdag was dan ook weer een leuk dagjen! Alle… nie veel speciaals op neo, maar we mochten smiddags meespelen met het bijbelverhaaltje op de pediatrie! Geweldiggg! Het was het verhaaltje van Jairus en zijn dochtertje… ik mocht James spelen… :p Haha… ik deed het uiteraard met alle overtuigingg! Ik gaf me heel… met het gevolg dat de hele massa toch wel moest lachen… :p Ik heb me zo geamuseerdd! Superrr! :p

We moesten die avond ook afscheid nemen van een duitse student… moet natuurlijk gevierd worden met cake en ander lekkers! :) Gezelliggg!

Donderdag niet veel speciaals en vrijdag opnieuw een gewoon dagje neo, maar wel met een spetterende inzet van het weekend!!! Oewjeaaah! Een schotse dansavond! GEWELDIGGGG! Da was echt nog es fun en heerlijk zwetenn! Karen was mijn danspartnerrr… en amai… ze doet het beter als de meeste mannen met wie ik ooit gedanst heb… zo’n goeie leider! Haha! :) Ocharme Niels… :p twas echt lachen geblazen met de afrikaantjess… hihi!  Echt toppie! Hopelijk volgt er gauw nog zo’n avondjen! :p M’n beste danspasjes bovengehaald! Hihi! :)

Zaterdag… je raad het nooit… dagje werken voor school! Ma ha… heb je dan de intentie om es echt veel werk te doen voor school, valt den eletriek uit enja… geen power, geen laptop njé… :sEn je raadt noooit wat we zondag deden… werken voor school!!! :s Pfff, terwijl al de rest op uitstap is zitten wij vast hier… ma vandaag is het fantastisch mooi weertje dus strakkies ga ik mij buiten placeren en kleurtje creëren… :)

Een rustig weekje dusss, maar toch met veel fun en plezier en gelach en filmpjes zien! :p

Hmmmm… we zijn al halverwege zeg… niet veel daagjes meer te gaan en ik ben al weer terug in Belgiëlandje… nog 45 daagjess.... :p Het gaat toch wel rapjes hoor! :p

Lief zoentje en dikke knuffel plus heerlijk warme groetjess!

ps. het lukt me voor de moment niet om foto's up te loaden... jammergenoeg... hopelijk lukt het me gauw wel...

Celia en de kleine schattige pasgeboren wezentjess....

Een weekendje af doet een mens toch goed!! Hmmmm… zaterdag een dagje werken voor school en dan zondag een dagje vrij! Met z’n 11en in een autotjen van 7 vertrokken we richting het kalinzu forest 3uurtjes rijden van ons huisjen. Haha… fun verzekerd net als blauwe plekken en builen op het hoofd! :p Na eerst wat mis te rijden, (mja… Ugandezen en wegkennis = nihil!) kwamen we aan bij het bos!

Prachtiggg! Echt…. Kvoelde me geheel in de jungle! Met aapjess, prachtig wondermooie vlindertjess, rupsen, vogelss en zaligg mooie natuur! Echt… zo genieten hé! Na een wandeling van 2uur op en af kwamen we uit op een fantastisch view van theeplantages.

We moesten natuurlijk ferm bekomen en hebben dan ook heerrlijkkkk gegetenn! Frietjess met steak! En lekkerr! Ma lekker!! :) Daarna nog een plonsjen in het zwembad en een mens is geheel opgekrikt! :p 

Terug thuis kon ik me voorbereiden op een weekje materniteit! Wihoooww! Pediatrie is achter de rug… verloskwartier here I come!!! En het was me een weekje wel…

Mijn eerste dagje was een rustig dagje. Ik was helemaal enthousiast en zeker toen er een eerste bevalling op komst was… Ik helemaal wild!!! :p Ik had Lien gevraagd wat er moest gebeuren als het een minder goede bevalling ging worden en het kindje niet goed zou zijn… ze zei me dat ze dit nog niet had meegemaakt in de 5 weken dat ze al opt verloskwartier heeft gestaan… mja… het mocht niet wezen… toen het kindje geboren werd moest het gereanimeerd worden en was het actie allom! Met het kleine beetje materiaal moesten we creatief een leventje redden. Oefff…. Na een halfuurtje werd het kindje naar neo gebracht en daar wordt het nu nog altijd goed verzorgt! Het mag bijna naar huis… Fieeuwww! 

Ik had ook post…. Een geweldigg groottss postpakketje van mijn oudjess! Jihaaaa! Al dat lekkers deel ik heel lief met mijn huisgenootjess en die zijn me zeer dankbaarr! :)

De dinsdag was het een hectische dag… 3 geboortes op het zelfde moment! Ik mocht meehelpen met de eerste bevalling samen met Lien en de leerkracht. Mijn eerste bevalling in Uganda! :) Ik mocht meehelpen door mijn handen op de handen van Lien te leggen. Later mocht ik de navelstreng afbinden en doorknippen! Ik genoot volop! Geweldigg! :p Toen werd Lien weg geroepen voor een 2^de bevalling en kreeg ik de verantwoordelijkheid om de kersverse moeder op te vangen… geen idee wat ik moest doen eigenlijk, maar ja…  This is Africa hé, gezond verstand gebruiken en ik kom er ook!! Ik kon het wel aan… ik kon altijd terug vallen op een vroedkundige in mijn buurt. Later heb ik de zorg van het kindje op me genomen! Oooh… dit vond ik superr! Het babyjongetje was kerngezond! Net als de andere 2 kersverse babyjongetjess!  Wat een morgen zeg! Maar oooohhh… dit is zoo superrr! Zo wil ik nog meerdere daagjesss!!

Woensdag was me een ander dagje… amai! Toegekomen op de afdeling was er een hoogzwangere vrouw in arbeid. Ik flink als assistent alles klaarleggen om een bevalling te leiden. Maar twas niet nodig, de vrouw moest namelijk naar het operatiekwartier om via keizersnee te bevallen. Ik heb niet veel kennis van zwangerschappen, maar ik weet wel dat je echt niet moet wachten met een keizersnee tot de vrouw volledig ontsloten is en al aan het persen is… Afrika hé! :s Terwijl Lien bezig was met de voorbereiding om de vrouw naar het operatiekwartier te brengen zag ik hoe een vroedkundige en dokter rond een kindje stonden…. Ik ging kijken en zag dat ze aan het ‘reanimeren’ waren… wat je reanimeren kunt noemen … ze wilden niet luisteren naar mij en ik kon dus ook niets bereiken… ik ben dan maar naar beneden gesneld om een europese dokter te gaan halen, hopen dat hij meer zeggenschap zou hebben! Ik kreeg er 3 voor de prijs van 1! Ze snelden met me mee naar boven en we hebben het met z’n 4en overgenomen. Na een kwartier reanimeren heb ik Karen gebeld die op neo stage loopt. We hadden dokter Brenda nodig (een Ugandese dokter die veel ervaring heeft met neonaten) en die konden we via Karen bereiken. Nog 10 minuten later stond ze daar en probeerden we het kindje te intuberen… dit lukte niet omdat geen enkel ervaring genoeg had om het te plaatsen. Na een uur reanimeren hebben we het baby’tje aan de zuurstof gelegd zodat het wat op krachten kon komen. Dan naar neo gesneld om het klein prachtig schepseltje betere zorg te geven. Maar het mocht niet baten, toen we smiddags naar huis gingen om te eten kwam Karen met minder leuk nieuws. Het baby’tje had het niet overleefd. Ze hadden nogmaals gereanimeerd en alles geprobeerd wat mogelijk was, maar het heeft niet geholpen… :s Dat is echt geen leuk nieuwsss… Weten dat het kindje de avond ervoor geboren was en dat als wij er waren geweest we direct de nodige zorg hadden kunnen toedienen zonder te lang te wachten… :s Dit is zo frustrerend hier hé… de laksheid van de vroedkundigen en het tekort aan deftig materiaal! 

Diezelfde woensdagmiddag hadden we nog een bevalling! Deze keer stonden Lien en mezelf er alleen voor! De bevalling verliep heel vlot en het was een kerngezonde babyboy die we op de wereld brachten! Ooooh… ook deze keer hielp ik mee met de bevalling en daarna nam ik de eerste zorg van het pasgeboren jongentje op mij! Intens genieten en mijn vreugde kon niet op! Echt… zo mooi!! Later mocht ik het vol trots gaan tonen naar de mama!! Ik geniet zo van het werk!! Zo wonderlijk hoe een kleintje ter wereld wordt gebracht… hmmmm! Gelukkig van de mooie gezonde baby, zo eindigde ons dagje toch in vreugde!

Zo raar… dood en leven zo dicht bij elkaar…

Donderdag was weer iets anders… Amai! Wat een week! In de morgen was het heel rustig en konden we op het gemak wat rondwandelen op de materniteit. De middag daarentegen was helemaal hectisch en dramatisch!

Het begon nochtans met een nieuwe uitdaging voor mij… de opvang van een baby’tje na keizersnee. Lien en ik in onze operatieschorten gekropen en ons voorbereidt om het kindje op te vangen. Voor we het kindje te zien kregen zagen we al dat het vruchtwater meconium bevatte… dit is geen positief teken. (Meconium is het eerste kakje van de baby die normaal pas geproduceerd wordt na de bevalling, maar door teveel stress tijdens de zwangerschap gebeurd het soms, in Afrika vaaakk, dat de baby het eerste kakje doet in het vruchtwater) Op het eerste zicht zag het baby’tje er niet goed uit. We vingen het kindje op en Lien probeerde direct te aspireren met het kleine pipetje die we ter beschikking hadden. Geen ademhaling, enkel een zwakke pols… Wat we nodig hadden was deftig aspiratiemateriaal zodat we het kindje dieper konden aspireren, want het had teveel meconiumvruchtwater ingeademd…  maar raad es wat… geen apiratiemateriaal! :( Toeme toch!!

De anesthesist kwam erbij en intubeerde het kindje om het vervolgens te beademen met een ballon (een speciale reanimatieballon hé, voor de grappig pippo’s onder ons…) wat dus helemaal overbodig was, daar de zuurstof de longen niet eens kon bereiken… We klampten een dokter vast die ons een dossier kon schrijven om het kindje naar neo te brengen waar we het de nodige zorg konden toedienen. Het kleine jongetje leeft gelukkig nog en wordt op maat verzorgt op neo! Oefff! Maar geloof me, het was even heel spannend! Toen we terug kwamen op het verloskwartier zagen we dat er opnieuw een kindje werd gereanimeerd… :s Deze keer lag de schuld volledig bij de vroedkundigen die geen nodige voorbereiding hadden genomen… de vroedkundige die de bevalling leidde stond daar met een kind op haar rug gebonden. Het was een stuitligging en er was geen dokter aanwezig… :s Maar ook dit kindje hebben we kunnen redden samen met de dokters! Wat een dagje zeg… aman! Daarvan heb je er liever geen 2! 

Vrijdag dan, mijn laatste dagje materniteit… snif snif! Ik vind het zo geweldigg ondanks de vele tegenslag heb ik het toch zo naar mijn zin gehad de voorbije dagen…

Vrijdagmiddag stonden er 2 keizersnees op het programma! En beide waren het kerngezonde kereltjess die we mochten opvangen en eerste zorg toedienen! Zo een mooie afsluiter van mijn week…

Lieve groetjess van een meisje die het hier geweldig naar haar zin heeft en gaat genieten van een weekendje vrij!!

om je wat te laten meeproeven...

Stofjesss op de markt in Kasese...

 

Een kruidje??

 

Kipje kopen??

 

zo'n leuke stofjesss

 

Jammie, een heerlijk apperitiefjen! :p

 

This is Africa!
 

Pakje geleverddd!

 

Zoveel lekkersss... danke danke JanniEesssSs!

 

Heerlijk... Layyssss... :)

                                                      Gezellig met de girlsss filmpje zien! :p

 

The bidsprinkhaan van de BIG 5 van Kungfuu Pandaa bracht ons een bezoekjen!

 

Mijn favorietjen... oooh... ma hij is zo ziekjesss... :s

 

met de dokter op toer...

 

Celia in de melkkeuken!

 

Knodiiej

 

Nog zo'n knodiiej!

 

Posterss ophangenn! :p

celia en haar patiëntjesss

Waar waren we gebleven??? Oja… donderdag…. Ik heb me nog een dagje thuis begeven… de koppijn was precies nog niet over en ik heb dan ook de hele dag liggen ronken! :) Ha… toen plots Lien op het idee kwam dat ik wel es gedehydrateerd begon te geraken… en ja hoor… twas al te lang geleden dat ik nog iets heb gedronken… woepsss! Ma swat… geen blijvende gevolgen! Hehe! Tegen de donderdagavond begon ik er weer helemaal door te komen! Oefff!

Vrijdag een dagje rust en gewerkt voor ons project! De rest van het weekend was heel rustig… hmmm, lekker bijkomen! :)
Zaterdagmorgen zijn we naar Kasese geweest, een stadje op een halfuurtje rijden van ons.
We, Karen en mezelf met de 3 nieuwe Engelse medische studenten kropen gezamenlijk in een taxitjen… hehe, twas grappig! Aangekomen hebben we inkopen gedaan van choco en pringles en nootjes. Een klein beetje westers doen hé… :p
We hebben ook de markt afgelopen waar Karen een paar leuke slippers vond en we nog tal van mooie stofjes tegenkwamen! Oooh… geweldigg! Om toch gezond te doen hebben we 2 ananassen gekocht… :p
Omdat we dan toch in Kasese waren zijn we de post gaan bezoeken om te kijken of er al iets toegekomen wass… ma jammer nietskes. Hij vroeg onze naam en ging het zeker met de volgende lichting meegeven… spannend!!! Maja… twas nog een beetje vroeg ook hé om iets te verwachten… :p

Met z’n 5en weer in de auto gepropt terug naar huisje. Gezellig en krap ja! Hehe! Hmmmm… enorme hitte heeft me neergeveld op mijn bedje. Beetje tukje doen… :) Nog geen uurtje later komt Karen massa’s opgewonden de kamer binnenstormen, ik massa’s mottig wat mompelen…. Maar Karen was echt echt echt super enthousiastttt, dus deed ik maar flink mijn oogjes open en wat zag ik… Karen met een postpakketje in haar handen!!! Woooo-oooo! Ik nog half slaperig, niet echt helemaal fits hebben wat er gebeurd, staarde haar verbaasd met open mond en verraste blik aan…
Twas eentje van mijn liefje!! Yesss… het kon niet rap genoeg open zijn… haha! Ze moesten allemaal super hard lachen… :p Jammiej zeg! Allemaal lekkersss! Heeeerlijk! We kunnen weer een beetje verder… twas gevuld met mijn favoriete kriekjesss, snickers, M&M’s, frutella’s… oooh, dat gaat nu es echt smaken!

Die avond hadden we een klein feestje, gewoon gezellig samen zijn… kheb dan heel flink mijn lekkers wat gedeeld. Niet alles natuurlijk, maar een beetje… :) Is zo leuk, mensen gelukkig maken met iets lekkersss… en samen eten is altijd leuker als alleen eten… :p Met leuk deuntje op de achtergrond hadden we een gezellige tijd!

Het was die zaterdag ook de begravenis van mijn opa in België, dus mijn gedachten waar ook wat bij mijn familie!

Zondag dan was weer es een chil dagjen! :) Lekker lang geslapen, es een kerkdienst overgeslaan… niet te veel gedaan… beetje gewerkt voor school, filmpje gezien en muziekje in mijn oortjes gestoken! :p Gewoon op krachten komen… :p

Maandag… een nieuwe dag… Deze week staat Sari bij me op de dienst… het is mijn laatste week op de pediatrie. Ik heb nood aan vernieuwing…
We begonnen met de doktersronde op de high care. Niet veel speciaals zoals gewoonlijk. Wel een paar heel erg zieke kindjes… er lagen bijvoorbeeld 2 kindjes met ondervoeding op hetzelfde bedje. Maar het waren de 2 uiterste. Het ene zag er zo uitgehongerd uit als maar kon en het andere was opgezwollen van gezicht tot tenen! Ze zagen er zo ziekjes uit… :s
Verder hebben we niet veel gedaan… Als gewoonlijk!
Dinsdag… de eerste dag van onze handhygiëne lessen op de wards… rara hoeveel mensen daarop afkwamen… wat dacht je van… 0?? Hehe… this is Africa! (TIA) We hebben dan maar onze posters opgehangen, geprobeerd verpleegkundigen te overtuigen, maareuh… geen effect! Onze charmes werken niet op hen… toeme toch! Toch wel frustrerend hoor… hopelijk vandaag een betere dag!

Vandaag was ook de verjaardag van Eva, mijn vriendin die 2 jaar geleden is omgekomen in een auto- ongeval in Afrika… hmmm… ze zou hier zo geweldig passen en als dokter en vriendin zoveel betekenen hier!! Ik mis ze toch echt wel…

Vandaag was op pediatrie zoals gewoonlijk de doktersronde… hmmm… er ligt daar 1 ziek ziek ziek kindje die ik gebombardeerd heb tot mijn favoriet. Terwijl de dokter haar ding deed en ik weer niets anders kon doen dan luisteren en knikken nam ik heel voorzichtig het kindjes handje. Oooh… zo klein in vergelijking met mijn grote pollen! Twas zo liefjesss…. Op en gegeven moment begon hij super lief met zijn duimpje mijn handje te strelen… oooooh… dan kun je niet anders dan smelten toch! De oma keek me heel dankbaar aan… ze vinden het geweldig als je ook maar enige belangstelling toont in hun kindje. Ik heb haar bedankt, want ik heb intens genoten van dit momentje!
Later, bijna op het einde van de toer zat ik neer op een stoeltje, want pffff, al da rechtstaan is uitputtend :p, toen er plots een klein boeleke aan mijn stoeltje stond… hehe!! Na een paar minuutjes spelen zat hij op mijn schoot! Hmmm… zo leukjes hé! :) Dat zijn nu es echt de kleine dingen waar ik zo van geniet en die mijn dagje maken!
Die voormiddag hebben we vooral gebabbeld en niet veel anders meer gedaan… oja… geholpen met de medicijnronde en melk gemaakt.

Woehoooeww… de lessen waren een “successss”! hehe… er waren op de 2 verschillende diensten wel 3 verpleegkundigen en elk een dokter! :) Yessss! :p

Swatt... kort samengevat: ik amuzeer me met de nodige frustraties!!!

Warme groet!