Celia werkt in Afrikaaaa

Wabutjieré, wasiweré, (goedemorgen, goedemiddag)

Oefff… de eerste 2 werkdagen zitten erop en het valt allemaal ieeel goe mee! J Geen idee eigenlijk wat ik allemaal wil vertellen… een heleboel alvast!

Ha… het is me toch een grappig volkje… beetje per beetje en met hulp van onze leerkracht geraken we er wijs uit… maar we zullen onze 3 maand wel kunnen gebruiken om die cultuur te leren kennen!

Mijn papa zou zeggen dat ik helemaal bij het volkje pas want ze zeggen overal sorry bij, ook als het helemaal niet nodig is, of als ze er niets aan kunnen doen… Als ik struikel over een boordjen, zoals zo vaak, zeggen anderen sorry… hahaha!

Nog andere funny gewoontes hier zijn in plaats van ja te zeggen, hun wenkbrauwen op te trekken en hmmm te mompelen. Moet ik nog even aan wennen, maar wees er maar op voorbereidt dat als ik terug kom ik bij alles mijn wenkbrauwen ga optrekken! :p Hihi…

Gisteren hadden we het even over de relatie tussen student en verpleegkundige. Karen had wat nare ervaring had met de hoofdverpleegkundige en toen meneer Monbaliu wat kwam vertellen over de cultuur viel onze frank! Het is hier namelijk zo dat ze nog werken met een ‘meester- slaaf’ relatie. Bij ons proberen we te streven naar een gelijkwaardigheid, hier ben je ofwel een meester ofwel een slaaf. Als wij beleefd vragen of iemand iets wil doen, dan wordt daar niet op ingegaan, geven we een bevel schieten ze in actie! Ongelooflijk, maar waar! Echt, we hebben al wat getest vandaag en het ligt absoluut niet in onze aard om bevelen te geven, maar zo hoort het hier en daar hebben die lieve afrikaantjes ook geen probleem mee… Raar volkje! :p

Oja… als ze dan eens yes zeggen dat hoort daar altijd een please achter…. Hoe hilarisch het ook mag wezen, het is zo…  dus als we vragen van ‘Can I use the toilet?’ zeggen ze ‘ Yes, please’… J Mja… grappig!!

OwkeeE… m’n eerste en tweede werkdag…  twas me wat hoor…  maar eigenlijk een kleine ontgoocheling. Mja… ik had verwacht dat het super druk ging zijn, dat ik direct in actie ging mogen schieten enja…  dat was nu net dat niet. Een beetje teveel verwacht  hé… hahaha! Maareuuhh, tot daar. Ik kom daar toe en ik kreeg een rondleiding waar ik geen sikkepit van verstond omdat het in het Engels is met Afrikaans haar op en omdat die verpleegkundige veels te stil babbelde, dusjah… was ik nog geen stap verder…

Ik dacht, ik ga mee met den dokter op toer… wel, bij ons duurt zo’n toerken misschien wel de volle 20 minuten, hier is de hele morgen gevuld! Een morgen van 8u30 tot 13u00, om dan helemaal uitgehongerd naar clay-house te trappelen en ons vol te stoppen met rijst en bonen en nog een groen groentje dat dodo wordt genoemd. Dat betekent dus rijst als middagmaal, want aan die bonen heb ik mijn hart niet verloren en die dodo is ook geen favoriet. Met als gevolg à onvoldoende voedsel binnen en slecht worden tijdens mijn dienst…  Woeps… :p

In de middag dan, hou ik me nog 2u30 bezig met het bijkletsen met studenten, het rondkijken en als ik dan net gedaan heb met mijn shift komen ze af met het voorstel om infusen te plaatsen… lap hé! Ma swat, dan placeer ik alvast al wat overuren… mihihi! Het plaatsen van infusen gaat me beter af dan verwacht. Mijn eerste dagje werken kreeg ik al de opdracht, heel bruusk en zonder enige voorbereiding, en jah… Celia mocht haar eerste infuus plaatsen en dan nog wel bij eentje waar ze nopes van aderkes kon zien! Dat moest gewoon mislukken… maar mijn 2^de ging vlot zonder enig probleem!! Kheb mezelf een pluimken gegeven!! :p Vandaag weer van ‘t zelfde, het ene infuus na het ander… ze gingen opmerkelijk vlot, tot ik aan mijn 3^de begon dat ik plots begon te beven om daarna te zweten gelijk een zot en dan nog een stapje verder mijn gehoor wat uitviel om nog later te ontdekken dat ik wazig begon te zien… hmmm, kheb dan maar de taak doorgegeven aan een ander iemand en mezelf op de grond gaan zetten… want amaii, twas echt erreeegg!! Hahahaaaa… ma swat, khad toch een meeting met dokter Brenda ( de pediatrische dokter) dus heb ik na het leegdrinken van mijn flesje water mij in haar office gaan zetten om tesamen met Karen en Sari ons project voor te stellen! Nog zoiets eigenaardigs hier… alles is oke hier… we moeten onze zin nog niet uitspreken of ze gaan al akkoord met ons voorstel! Hahaha! Maar of het er dan uiteindelijk echt van komt is iets anders… detailkenn!

Nu net terug van een birthdaypartyyy in open lucht met zelfgemaakte pizza’s, pannekoeken, cake en spaghetti!!! Geoffrey, die voor ons kookt en wast enzo is er 22 geworden en heeft zijn eerste verjaardagsfeestje meegemaakt! Woooow! Kun je u da voorstellen?? Hier zijn verjaardagen echt niet zo belangrijk… die dag gaat gewoon voorbij als een ander… velen weten zelf hun geboortedatum niet en als ze de 50 gepasseerd zijn en je vraagt hoe oud ze zijn is het altijd 99! :p Zoals ik al zei, gek volkje! J

Morgen opnieuw een dagje werken… wat voor mij inhoud: halfuurtje chapel, wat op zich wel leuk is, maar moeilijk te volgen met hun Afrikaans Engels… en ze zingen echt niet zo enthousiast als in de films… kben er nog altijd nie overheen…  :p Dan starten we normaal rond 8u30 met werken, maar morgen hebben we afgesproken met de hoofd van de hoofdverpleegkundigen om de mainstore te gaan plunderen. Dat is een gebouw in het ziekenhuis waar massa’s gerief gestapeld staat die heel erg van nut zijn, maar waar de verpleegkundigen geen kennis van hebben. Dat materiaal gaan wij proberen te introduceren in de neonatologie ward… tzal wa geven… hahaha! Iedere vrijdag hebben we ook een dagje vrij genomen om onze lessen te kunnen geven!! Amai… zo’n project kun je echt niet voorbereiden in België… Maar we hebben er volle goesting in… alleja… misschien minder zin in het maken van de syllabussen… ( althans ikke, myself!) We gaan er een lapjen opgeven!

Zow zow,… jullie zijn maar nog es ge-updated!!! J Hier is het dikke pret!!! Morgen mogen we achter ons eerste zelfgemaakt rokje gaan… spannend!!!

Ik zet zo gauw mogelijk nog wat fototjes online… altijd leuk… Blijf maar leuke postjes zetten op mijn blog… me liky very much! J

Zoeeewn en een zweterige knufknuf!

Het Ugandeesjen